As a request to write a poem to a sister – a blogger!!
படைக்கும் முன் பரமன் கேட்டான்
யார் முதலில் பிறக்க போகிறோம் என்று;
நான் முதலில் பிறந்து
உன்னை தூக்கி சுமக்க
வரம்கேட்டு அண்ணனாய் அவதரித்தேன்;
உன் பிஞ்சு கைகள் பிடித்து
நெஞ்சோடு அணைத்து கொஞ்சினேன் அன்று;
ஓடி விளையாடும் போது,
கைகோர்த்து கண்ணீர் சிந்தாமல்
என்னை தன்னுயிராய் காத்தாய்.
அந்த கைக்கு பரிசு
தங்கத்தால் வளையல்.
பிறவிகள் தாண்டியும் தொடரும் பாசம்
கல்யாணம் முடிந்து தாயாவாய் நீ
தாய் மாமன் என்று முடிசூட்டுவாய் எனக்கு;
என் அண்ணன் என்று ஊருக்கு சாற்றுவாய்
ஆறாத காயங்கள் எல்லாம் தாயாய் ஆற்றுவாய்;
தொப்புள் கொடி உறவு நம் பந்தம்
மருமகள் கொடுத்து தொடரட்டும் நம் சொந்தம்;
He[God] asked before the creation
Who was going to be born first;
I was born first
To carry you on my hands
I was born as a brother;
I hold your little hands
I wrapped up with the chest on the day;
The hands you wrapped my neck
To wipe my tears together
I gifted that hand
a Golden bangle
The affection that continues beyond births
You’re married and you’re crowned as mother
You crowned me as father-in-law of your baby
you trumpet to the world our bonding
You will heal my injuries like a mother;
The relationship of the umbilical cord is our bond
We will continue beyond the births to come;
